Wellicht was men in de veronderstelling dat ik zo zou tekenen maar iets zei me dat het goed was om het toch maar minutieus door te nemen ondanks het feit dat alle details uitgebreid waren besproken en door mij op papier waren genoteerd .

En kijk …….jawel ….. Een van de voorwaarden was verpanding van alle aandelen ……….. daar was nooit overgesproken en dat zou ik ook nooit doen …………….. geen baas in eigen huis . No Way !!!!!!

Mijn reactie was “ Dit ga ik niet tekenen , zeg maar tegen je directeur of de heer Huistee in Amsterdam dat het feest zo niet doorgaat , dit artikel moet eruit .” Ik stond op en wenste deze man nog een fijne middag “ Drink rustig je koffie op “ .

Een half uur later was de man weer terug en deze passage was doorgestreept met handtekening erachter en een verklaring onder dit A4 tje .

Na weer een kopje koffie werden alle pagina’s door mij geparafeerd en de laatste voorzien van een handtekening . Deze onverwachte hobbel was genomen , nog even napraten , handdruk en klaar .

7 DECEMBER 1984 .

Nog steeds wat “ zweverig “ was ik die ochtend in “ MIJN DRAAK “ en werd er koffie met gebak aan alle medewerkers uitgedeeld , kon ik mijn plannen voor verbouw presenteren en tevens kenbaar maken dat het restaurant moest verhuizen ; weg uit het pijpenlaadje en naar voor in voormalig “ Crusio “

Tevens mijn filosofie / strategie voor het komende jaar uitgelegd ( overlast i.v.m. komende verbouwing ) en taken verdeeld . Tevens uitgelegd dat er ‘s nachts iemand van het team in De Draak aanwezig moest zijn ( slapen met de telefoon op het nachtkastje ) en ik deed ook met die nachtdiensten mee natuurlijk .

Direct daarna afspraken gemaakt met architect Jan Weyts en een bestek laten maken waarmee we enkele aannemers zouden benaderen om in te schrijven .

Het zou “ De Kok Bouwbedrijf “ worden en dat is zo gebleven voor alle verbouwingen op 1 na . Ik kreeg een telefoontje van BN De Stem voor een interview dat de volgende dag in de krant stond met foto . Ik was door de spanning fors gewicht kwijtgeraakt “schoon aan de haak “ amper 60 kg.

Natuurlijk gonsde het van de geruchten en verhalen in het Bergse “ Hoe kan dat nou , Wat gaat ie doen , Z’n vader zal wel wat landerijen hebben moeten verkopen , Als dat maar goed gaat  “ Enfin , allemaal wel te begrijpen natuurlijk , maar toch ……

Op een vrijdagochtend werd ik vroeg in de ochtend gebeld door Guus , die had nachtdienst gehad en stond gepland voor het ontbijt . Of ik als de wiedeweerga naar De Draak kon komen , de begane grond stond blank .

Daar aangekomen zag ik het halletje voor de Meizaal een enorme waterzuil naar beneden komen , het bleek dat de cv leidingen die koud tegen de muren was aangelegd was gebarsten door de kou en vanaf het toen hoogste punt kwam alles naar beneden , het open expansie vat dat zich daar op de zolder bevond was ook leeggelopen .

Wat te doen , er was een bruiloft gepland . “ We bellen de brandweer , alle Perzische tapijten uit de zalen en naar Mattheuse de Wit , en na drie -vier uur waren de Joriskelder en begane grond droog gezogen door de brandweer .

Alle ramen open om de zware lucht en het vocht uit het pand te krijgen en aan de slag voor de bruiloft die om 15.00 uur zou beginnen . We waren op tijd klaar maar het spookte wel door mijn hoofd “ snel met die verbouwing beginnen dit wil ik nooit meer “ maar ook de opmerking van de heer Huijstee  “ Weet u toch echt zeker dat u dit wilt ? “ .

Kort daarna zou de eerste fase van de restauratie beginnen , er werden regelmatig besprekingen met alle betrokkenen belegd en inmiddels was ik ook al volop met de interieur architect aan de slag voor de hotelkamers , Jan Aalders van Spanjaart Meubelfabriek uit Beverwijk .

En perfect bedrijf met een prachtig hotelkamerproduct en een architect die “ het begreep “ , De Draak was zeker niet zijn eerste project en het was hem ook duidelijk dat alles binnen budget moest blijven .

Tweede week januari stonden de steigers voor De Draak en werd er begonnen ; planning was om eind november te heropenen .

Het leek me goed om dat door de Commissaris van de Koningin te laten doen de heer A van Agt , en met dat idee ging ik naar de Burgemeester van onze stad de heer P. Zevenbergen die zijn medewerking toezegde .

De Burgemeester was de “ buurman “ zijn kamer was gelegen in De Oliphant dat tot 1574 bij het eigendom van De Draak hoorde ( daarover later meer ) .

Ik wilde dat de heropening er een was “ die klonk als een klok “ en daarvoor stelde ik een Comité van Aanbeveling samen dat bestond uit prominente Bergenaren , natuurlijk de Burgemeester en Ed Nijpels

Zij hadden regelmatig overleg , ook met mij zodat de dag van de heropening ook meer vorm begon te krijgen ; inmiddels had de heer Van Agt toegezegd maar hij kon dat pas op 12 december doen . Hij was dan toch in Bergen op Zoom dus alvorens weer naar Den Bosch af te reizen zou hij de openingshandeling verrichten en een toespraak houden .

Daar stemde ik natuurlijk van harte mee in .

Het verdere verloop van de verbouwing liep naar verwachting en op enig moment konden de nieuwe kamers ( boven Hemingway , de eerste verdieping van De Draak en twee ruime kamers in het pand St.Joris ) worden ingericht . We schrijven eind november 1985 .

Dat gaf werkelijk een fantastisch gevoel , dit waren de 4 sterren hotelkamers die De Draak verdiende en die het prima zouden doen in Bergen en omgeving , De Draak stond weer op de plaats die ik gedacht had nml. nummer 1 in stad  en regio !!

Op naar de heropening dat een geweldige happening was ; een geweldige speech door de heer Van Agt , daarna een diner in de Meizaal voor 0ngeveer 30 gasten en daarna “ Open Huis “ twee enorme rijen belangstellenden rechts voor De Draak tot aan Don Camillo en links voor tot aan Herbers Juweliers.

Het was behoorlijk koud dus ik had aan beide kanten terrastafeltjes met kleed laten zetten met daarop brandewijn met kandij , een Brabantse welkomst drank ; het moest met de regelmaat van de klok worden bijgevuld ( natuurlijk ).

Dat open huis duurde tot ongeveer 01.30 uur , we hebben zo’n 600 gasten verwelkomt die tot in de bovenste kamers met een glas bier of anders stonden ,  ik gaf tijdig het sein “ bar dicht “ ; mijn vrouw was hoogzwanger van Esther en ook zij vond het welletjes.

Mijn vrouw ging naar bed ( kamer 402 ) en ik bleef nog meehelpen tot 03.30 uur en daarna vond ik het ook welletjes.

Het exploiteren van de “ Verjongde Draak “ kon beginnen met 17 nieuwe hotelkamers en een vernieuwd restaurant.

De kamers op de tweede verdieping van De Draak zouden in een volgende fase aan de beurt komen ; daarvoor moest fors gespaard worden.

De eerste 2 ½ miljoen guldens waren uitgegeven ( incl. de aankoop ) !!!!! dus ik wist wat me te doen stond op mijn 34e levensjaar!!!! Maar dat het zou lukken , met de enorme steun van mijn vrouw en familie , dat stond voor me vast. Ik was nog niet klaar met De Draak , ook dat stond als een paal boven water voor me.

Hoofdmenu    Lees verder