De stoffigste verbouwing
De volgende verbouwplannen werden allengs uitgebreider ; het leek me slim om ook de Joriszaal een andere uitstraling te geven ( van zwaar eiken ( ? ) naar eigentijds “lichtvoetig “) en om tegelijk een aparte receptie balie voor de Meizaal te plannen . We waren daar tenslotte toch bezig in “die hoek “van De Draak .
Dat was eenvoudiger gezegd dan gedaan omdat daarmee ook de in- en externe communicatielijnen verlegd moeten worden maar , en vooral dat , de dagelijkse exploitatie moest doorgang vinden .
We begonnen dus begin 1989 in Joriszaal en hal voor de Meizaal , al de eiken ( nou ja ) wanden eruit , vloer eruit , en wit Carrera marmer erin , receptiebalie daarna en de trap ook maar tegelijk onder handen genomen .
De receptiebalie had ik zo gepland dat na de verbouwing van tussenverdieping en voormalig restaurant het uitgifte buffet in dezelfde lijn als receptiebalie zouden komen ; dat zou multi functionele inzet van receptie medewerkers mogelijk kunnen maken .
De entree / incheck voor de hotelgasten ging dus tijdelijk naar Hemingway , de lift was daar achter gelegen dus dat paste “ als een jas “ .
Joriszaal en receptie waren klaar medio juni en daarna kon het grote “ stof happen “ beginnen ; mijnheer Oirbans had niets teveel gezegd . In de loop der eeuwen was er zoveel en vaak in- en aan geknutseld dat het bouwkundig een “ ramp “was geworden , voor de stabiliteit van het inmiddels in originele hoogte opgetrokken gebouw kwam deze verbouwing als geroepen , het moest inpandig behoorlijk verstevigd worden wilde het pand de enorme druk die bij zware stormen op de kapconstructie uitgeoefend zouden kunnen worden en die dan naar de muren gaat / afstraalt , kunnen weerstaan .
Deze verbouwing , tussen de bedrijven door , was enorm : vier tot zes keer per dag stofzuigen , stof afnemen , vloeren reinigen enz. enz. Qua belasting ( mindset en fysiek ) een van de zwaarste ooit .
Tegelijk is ook een inpandig luik naar de bierkelder gemaakt vanuit het buffet . Op enig moment zat het er op , we waren voor het grote volksfeest ( Vastenavond ) klaar , een fraaie receptie rijker , perfecte toiletvoorzieningen op de begane grond , drie hotelkamers rijker en een mooie airconditioned ( wel zonder daglicht ) zaal erbij .
Voor het schilderen van het , nieuwe , rijk gestukte plafond heeft een schilder van het WVS meer dan een maand op een steiger op zijn rug gelegen . De eigentijdse “ Michelangelo “ voor De Draak .
Het grote plus was en is dat deze panden bouwkundig en qua infrastructuur “ ook weer gezond en tijdsbestendig zijn gemaakt . Geen slechte , ongezonde hoeken meer in De Draak .Gereed voor de komende eeuwen ..
Ik was voorlopig klaar met verbouwen zo had ik me bedacht en dat vonden de medewerkers ook “ Even bouw pauze mijnheer Hazen “ zo werd me te verstaan gegeven . Ik was daar zelf ook wel aan toe , ik wilde me voorlopig focussen op de “ software “ van de bedrijfsvoering .
Intussen liep ik toch vaak naar de overloop tegenover kamer 403 en ik keek dan naar de achtervleugel van Hotel De Gouden Leeuw , dat ooit heeft toebehoord aan de eigenaar van “In Den Draecke “, het fungeerde toen als brouwerij “ De Fortune “ gevestigd in “het Wapen van Henegouwen “ . Het was toen een van de voornaamste panden in de Fortuinstraat . De straatnaam is afgeleid van De Fortune .
Die misser van de historie moest en zou ik ooit recht zetten zo heb ik me op enig moment voorgenomen , dat komt zeker ooit weer terug bij De Draak op welke manier dan ook !!!!
Inmiddels zag ik ( alweer ) een verbouwing aankomen die onontkoombaar was , er moest extra keuken – opslag -werkruimte komen voor de keuken / koks van De Draak .
Het zou , voorlopig niet ophouden , het blijken ( bleken ) verbouwingen “ in de marge “ te zijn maar wel wezenlijk voor de bedrijfsvoering !!!!
We schrijven het jaar 1991 .